30 mei 2007

Wij lopen om er te geraken

Ik heb me iets in m'n hoofd laten steken. Niet letterlijk, figuurlijk, en wel door Tim. Compleet uit het niets zei hij dat het wel een mooi doel zou zijn om eens de 20km van Brussel volledig uit te lopen. Nog geen 5 seconden later was het al een half levensdoel geworden. Jaja, we zouden hem eens uitlopen, in het jaar dat we beiden 26 zouden zijn. Wat een doel, dat is dus binnen vier jaar. Niet echt spectaculair op het eerste zicht.

Wel spectaculair als je weet dat ik al heel mijn leven een fervent tegenhanger geweest ben van het hele loopgebeuren. Ik weet nog dat we in de lagere school eens 400 meter moesten lopen en dat ik na 100 eigenlijk al wilde opgeven. Ik was traag, heel traag.

In het middelbaar herhaalde zich dat tijdens de zogenaamde "prestatieloop". Ik eindigde steeds ergens in het midden, maar echt schitterend was het niet. Mijn enige pluspunt waren mijn laatste 100 meter. Blijkbaar had ik dan ineens de kracht om te spurten en nog snel een paar mensen voor te steken. Ik had toen een vriend die altijd net voor mij eindigde en ik weet nog heel goed dat die de laatste twee jaar steevast een excuus verzon om niet te moeten meelopen. Z'n ego van hier tot in Tokyo kon het niet aan dat ik voor hem zou eindigen. (Met een geweldige verkoudheid naar de lopers staan kijken in de gietende regen, ik vind het nog steeds een geweldig excuus om niet te moeten lopen ...).

Na het middelbaar verwaterde mijn conditie volledig. Ik stopte met basketballen "omdat ik daar geen tijd meer voor had". Iets waar ik later eigenlijk veel spijt van gehad heb. Nu is het te laat voor die spijt, misschien begin ik ook terug opnieuw, you never know.

En toen was daar ineens die fitness. Mijn conditie ging terug lichtjes vooruit en sinds enkele weken sta ik terug actief op die loopband. In het begin was dat 10 minuten lopen en kapot zijn, smeken dat het tellertje van 09.59 naar "Afkoeling" springt, nu loop ik al 15 minuten tegen een sneller tempo. Waar gaat dat met mij naartoe? Ik loop nog geen 20km, maar ik vind het wel al sterk van mezelf dat ik zo'n vorderingen maak. Binnenkort drijf ik de snelheid nog een beetje op en ga ik ook langer lopen. We zullen eens zien wie er wint! Tegen 2011 staan we er! Jeetje, wat ben ik er vroeg bij ...

1 opmerking:

Anoniem zei

Dacht enkele weken geleden in de fitness (sportdag enz) dat ik de loopband ook aankon. Nu ja, tot de ochtend erna ging het goed, pfiew :)Maar ik ben dan ook niet gewend aan de fitness.
Nog 4 jaar om extraordinary in vorm te geraken en de loopband te vergasten op u drang naar snelheid - dat zal wel lukken zeker? :)