R.I.P.

Ik heb hem nooit gekend ook al woonde hij maar enkele huizen verder in onze straat. Hij zei nooit veel, je hoorde hem enkel soms eens grommen, wat dan "dag" moest voorstellen. Hij deed niet anders dan wandelen, altijd en overal. Altijd kwam je hem tegen, soms op de meest bizarre plaatsen, hoe ver het ook van huis was. Nu is daar een einde aan gekomen, hij is namelijk van de weg gemaaid door een roekeloze bestuurder. Het moordwapen staat ook slechts enkele honderden meters van onze deur. Toegegeven, het was even schrikken toen ik het nieuws hoorde. Het vertrouwde straatbeeld werd helemaal aan diggelen geslagen door één moment van onoplettendheid. Het zal nooit meer hetzelfde zijn.

Dat Het Nieuwsblad én De Morgen het slachtoffer "een vrouw" noemen, zullen we maar wijten aan een moment van onoplettendheid zeker?