02 februari 2006

Artisanale kaaskroketten

Gisteren Gent, vandaag niets meer. Gent was fun! Eerst hebben we "heel lang" gezocht naar een gezellig restaurant. Gelukkig vonden we er ééntje! We vonden Turks pizza's op de spijskaart en waagden ons er aan. Het bord was groot maar ik wist het volledig binnen te spelen, flink als ik ben. Als bedankje voor onze gepeperde rekening (absoluut niet eigenlijk maar kom) kregen we nog gratis thee of koffie. Vriendelijk he!

Na al dat eten besloten we om nog niet meteen huiswaarts te keren, maar om nog iets te drinken. Hierbij werd afgesproken dat we zowat elk café zouden binnengaan dat we tegenkwamen. Zeer fout idee eigenlijk. De Charlatan werd goed bevonden, maar de Trollenkelder bijvoorbeeld, vond ik een plaats om nooit meer terug te keren. Ik vond de bediening net iets te onbeschoft arrogant en idioot. Het liefst had ik hem een geweldige lap op zijn smoelwerk gegeven, maar ja, we blijven ten allen tijde beleefd zeker. We trokken verder langs De Dulle Griet en Limonada, alwaar we er ons even bij neerlegden.

Gent is saai op een woensdag, of waren er soms nog mensen met examens? Amper cafés die open waren, of ze waren allemaal al van plan om te sluiten. Het café van de Vooruit ging nog welgeteld 20 minuten openblijven. 20 minuten is lang genoeg uiteraard. Van de Vooruit dan weer naar het Kraaiennest (als dat al juist geschreven is?) waar we onzelf trakteerden op een kickertafel. Verliezen dat ik daar gedaan heb, niet normaal!

Toen was het moment aangebroken om de overpoort te betreden. Het was rond twee uur en we waren er klaar voor. Klaar voor wat? Klaar voor de artisanale kaaskroket van bij die rare meneer in zijn klein frietkot. Het is een traditie dat elke keer als we in Gent passeren, daar een Artisanale (en let vooral op dat woord!) kaaskroket eten. Dat moet gewoon. De avond is niet volledig zonder zo'n kaasgeval.

Vorige keer waren we als haringen in den Tam Tam, nu leek het wel alsof we zo hard stonken dat iedereen op voorhand was weggelopen. Goed, wij veel plaats. Op dat moment begon de sfeer er echt wel in te zitten en viel iedereen zowat in slaap. Maarten wou zich niet volledig geven dus er ontstond wrevel, bijna ruzie misschien? Neen, zo erg was het niet. Van pure verveling (en de overdaad aan R&B) trokken we verder voor onze laatste halte 't Kofschip. Daar stond weer een kickertafel, en we werden weer gigantisch afgemaakt. Een schande!

En dan terug naar huis, koud dat dat was!

PS : Bepaalde details werden weggelaten omwille van geen goesting om ze op te schrijven ;-)

Geen opmerkingen: