Het leven, wat een feest!
Het leven is een feest, dat is gisteren nog maar eens gebleken. Vive la fête gaf een optreden in de AB en in Brussel en Joachim had me weten te overtuigen om mee te gaan. Het concert was al weken uitverkocht, het beloofde dus een mooi optreden met een hele hoop uitzinnige fans te worden. We gingen mooi op tijd, met de trein uiteraard, om nog een stukje voorprogramma mee te kunnen maken. Noblesse Obligé, waren een zotte man met mascara en een zotte vrouw met nogal losse kleren een kapsel om u tegen te zeggen. Leek een beetje op T.Raumschmiere, viel dus nog best te pruimen. Lekker wild, lekker ruig, alles geven! Zeker voor herhaling vatbaar. De rare zanger die Duitser was maar perfect Nederlands sprak stond nadien nog aan het promostandje. Joachim voerde er een promopraatje mee. 25 maart stonden ze in de Recyclart in Brussel. Allen daarheen! (hier klikken voor meer info)
Ik kocht mij een geweldig grote sticker van Vive la fête voor de ronde prijs van €1. Waar ik heb ga plakken, geen idee, want hij is echt wel groot. Onze jassen borgen we op in de kastjes onder de grond. Afzetters, we krijgen nog steeds onze euro niet terug. Kapitalisme ten top! Maar ja, nog een geluk dat ze er zijn denk ik dan. Drankjes nog steeds twee euro, waar je 10 cent terugkreeg om je bekertje weer in te leveren. (Vorige keer nog 20 cent, afzetters toch!). Gelukkig was er nog Vive la fête!
Het begon allemaal nogal klassiek, met een overbekend deuntje waar ik geen naam aan kon geven. En dan als een duiveltje, of eerder duiveltjes, uit hun doosjes, waren ze daar, Danny mommens en de zijnen. Een wervelende show volgde! De ene hit na de andere, en steeds weer ging het publiek uit z'n dak. Het was dan ook een super optreden. Sommige mensen overdreven echter een beetje in het uit hun dak gaan en wouden stagediven. Bent u klein en smal, dan vindt het publiek dit leuk. Bent u lomp, lang en dik, dan net iets minder. Ik dacht dat het enkel voorviel in de film, of op grappige reclamespots, dat het publiek letterlijk uiteenging om uit de weg te gaan. Niet dus, dit was pure werkelijkheid. De man werd afgevoerd.
Korte samenvatting : het was z'n geld waard!
De afterparty was iets minder fijn, maar daarover morgen meer ...
Ik kocht mij een geweldig grote sticker van Vive la fête voor de ronde prijs van €1. Waar ik heb ga plakken, geen idee, want hij is echt wel groot. Onze jassen borgen we op in de kastjes onder de grond. Afzetters, we krijgen nog steeds onze euro niet terug. Kapitalisme ten top! Maar ja, nog een geluk dat ze er zijn denk ik dan. Drankjes nog steeds twee euro, waar je 10 cent terugkreeg om je bekertje weer in te leveren. (Vorige keer nog 20 cent, afzetters toch!). Gelukkig was er nog Vive la fête!
Het begon allemaal nogal klassiek, met een overbekend deuntje waar ik geen naam aan kon geven. En dan als een duiveltje, of eerder duiveltjes, uit hun doosjes, waren ze daar, Danny mommens en de zijnen. Een wervelende show volgde! De ene hit na de andere, en steeds weer ging het publiek uit z'n dak. Het was dan ook een super optreden. Sommige mensen overdreven echter een beetje in het uit hun dak gaan en wouden stagediven. Bent u klein en smal, dan vindt het publiek dit leuk. Bent u lomp, lang en dik, dan net iets minder. Ik dacht dat het enkel voorviel in de film, of op grappige reclamespots, dat het publiek letterlijk uiteenging om uit de weg te gaan. Niet dus, dit was pure werkelijkheid. De man werd afgevoerd.
Korte samenvatting : het was z'n geld waard!
De afterparty was iets minder fijn, maar daarover morgen meer ...
2 opmerkingen:
Idd, den AB op en top kapitalisme... Maar de beste zaal in België voor optredens... Dus, het is zijn geld idd best waard :)
Hmmm over Vive la Fête heb'k al veel zotte verhalen gehoord. Including Mommens, drugs en een vent die vieze dingen stond te doen (jaja). ;)
Een reactie posten