Ik het moe, ik het beu

Maak dat mee. Ik gebruik hier gewoonweg mijn onderschrift van MSN als titel voor mijn nieuwste post. Vandaag was ik even moe, even maar, want het is al voorbijgewaaid. Sommige mensen kunnen mij echt wel geweldig irriteren en daar komt al eens wat vermoeidheid bij kijken. In het kort komt het er op neer dat er weer een aantal werkjes moeten afgeleverd worden en dat dat zo nu en dan een beetje kan gaan tegensteken. Vooral wanneer bepaalde mensen weer de wijsneus uit gaan hangen, terwijl ze beter zouden zwijgen. Acces is dikke fun, vooral wanneer je al bij opgave 1a begint te haperen.

De donderwolken zijn ondertussen al weggewaaid, hebben plaats gemaakt voor motregen ofzo. Wat kortweg wil zeggen dat ik het nog steeds beu ben, maar dat ik al weer kan lachen. Lachen met mezelf is altijd grappig. Ik, mezelf, altijd goedgezind behalve wanneer ik dat niet ben. Ik ben echt wel te moe trouwens, ik kan me niet concentreren en vergeet continu wat ik van plan was. Dit klinkt echt wel te ongezond. Wanneer schaffen ze in hemelsnaam die school af en voeden ze ons intelligentiepilletjes? Al ben ik daar geen voorstander van, want uiteindelijk, op Ehsal verveel ik me nooit, geen 2 seconden. Hier thuis is het de saaiste boel ooit. Een mens zou voor minder aan zelfmoord denken. Voila, weeral aan zelfmoord gedacht! Is er zo geen onderzoek geweest dat zei dat zoveel procent van de bevolking al aan zelfmoord gedacht heeft? Wel, ik hoor er nu ook bij. Zo freaky, want zonder enige waarde. Maar ik heb het toch maar gedaan he!