24 april 2007

24/10/2006

De laatste tijd overkomt het me wel vaker dat ik wakker lig op totaal verkeerde momenten. Ik val wel gemakkelijk in slaap, wat vroeger ook wel anders was, maar ik word dus ook veel te vroeg weer wakker. Gisteren ben ik totaal vermoeid gaan slapen rond een uur of 12. Ik moest er absoluut niet vroeg uit vanmorgen, de wekker stond om 10.20. Aangezien het momenteel 5 na 10 is veronderstel ik dat de meesten wel door hebben dat ik mijn slaap niet helemaal heb uitgebuit. Om 8 uur lag ik al klaarwakker in m'n bed. Wat hield me uit m'n slaap?

Was het het lawaai dat door het huis spookte, mama die riep dat Komma het recht niet had om bij haar in bed te kruipen (ok, dat was wel vrij hilarisch, maar kom), of was het de broer die al zingend naar school vertrok? Misschien was het wel onbewust. Of toch eerder bewust, want het is vandaag wel degelijk een speciaal dagje. Jawel, al zes maand heel gelukkig samen met m'n allerliefste Anneke. Misschien lag ik wel wakker door het feit dat we vandaag niet samen kunnen zijn. Gelukkig is er na vandaag nog een dag, en daarna nog één, en nog één ... Een heel leven zowaar.

En nu maar te hopen dat ik straks niet in slaap val tijdens de les. Dat is het minpuntje aan dat veel te vroeg wakker worden. Leve mijn bioritme!

Geen opmerkingen: