Geen wonder dat ik hoor ...

Tijdens de zomerblok zoekt men geregeld uitvluchten om niet te hoeven studeren. Nu had mama er eentje voor mij in petto. We gingen allen samen onze oren laten controleren. Jawel, broer, mama en ik gingen een gehoortest doen.

In lang vervlogen tijden deden we dit op het PMS, nu CLB, handje in de lucht als je iets hoort en van die dingen. Dat was nu niet anders. Mijn gehoor bleek nog redelijk goed in orde (op het eerste zicht), op één minder plekje in m'n linkse oor na.

Omdat oren belangrijk zijn zouden we speciale oordopjes krijgen van mama. Hiervoor moest er een bepaalde pasta in onze oren gespoten worden om de vorm van het binnenoor op te meten. Geweldige ervaring! Een beetje koud en het kietelde een beetje. En ja, ik was even bijna volledig afgesloten van de geluiden rondom mij. Ze ging mij even potdoof maken en het lukte perfect. Achteraf zag ik dat ze mij eigenlijk Oger-oren gegeven had (aka Shrek-oren). Na een tijdje was de pasta hard en mocht hij m'n oren uit. Eén oor was mislukt, maar pasta genoeg, zo bleek.

Binnenkort in uw concertzalen: Jonas met zijn eigen-oor-oordopjes. Ben eens benieuwd wat dat gaat geven.