I Love Techno 2007, Review
Een mens kan nooit te vroeg vertrekken, om 18.07 stapten we dus met ons groepje de trein op, om in Gent weer af te stappen een klein uurtje later. Daar was het grote drugscontrole, iedereen moest langs de drugshond. Er werd absurd veel volk tegengehouden, ik en mijn kompanen mochten gewoon doorlopen.
Zeven uur was duidelijk niet te vroeg, de massa mensen die zich reeds in Gent bevonden was enorm. Het viel op dat I Love Techno nog eens uitverkocht was, dat zou nog danig gaan tegensteken, maar we lopen voor op de feiten. De tram was geweldig, iedereen deed alsof het de laatste was (of was er een oorlog uitgebroken?).
Eens binnen waren dit onze bevindingen: Een VIP-ingang is leuker, je bent niet alleen sneller binnen, de vestiaire is veel goedkoper en je wordt geen elvendertig keer gefouilleerd. Een andere bevinding is ongetwijfeld dat het weer opviel dat er af en toe toch wel eens marginaal volk gesignaleerd wordt, als in constant gisteren. Het publiek was ook heel ongeduldig als het aankwam op aanschuiven om een zaal binnen te geraken, een beetje irritant.
De namen ...
- 2000 and One, Yellow Room. Ideaal om de avond mee te beginnen. Een aanrader volgens Thijs (u allen welbekend van de DJ's at Home contest op TMF) en gelijk had hij. De zaal stond nog niet al te vol, maar ja, ook om acht uur 's avonds kan er al gefeest worden.
- Trentemøller ook in de Yellow Room. Beetje raar, eerst rustig, dan weer ruig, mengeling tussen de twee. Bekend gemixt met onbekend, niet slecht, maar we zijn toch voor het einde vertrokken.
- Len Faki, Red Room. Niet echt veel speciaals over te vertellen, was goed en de zaal begon zich ondertussen goed te vullen, we volgden met plezier en lieten ons eens goed gaan.
- Klaxons, Orange Room. Past niet op I Love Techno, mijn excuses. Breekt de hele sfeer, en zoveel techno komt daar ook niet in voor. Om misverstanden tegen te gaan, ik ben wel degelijk fan, maar gisteren ... tja.
- Simian Mobile Disco, Blue Room. Die heb ik gemist, en ik kan er niet mee lachen, of misschien nog net een klein beetje.
- Boys Noize, Orange Room. Een beetje een tegenvaller, hadden er net dat ietsje meer van verwacht. Misschien was het gewoon omdat de muziek zo stil stond, want stil stond ze.
- Alter Ego, Yellow Room. Het is altijd moeilijk om de headliner te vervangen, maar het zat wel goed. Speelden lekkere muziekjes. Bij Underworld had de zaal vermoedelijk wel voller gestaan.
- Digitalism, Blue Room. Te aandachtsgeil, te veel volk, zaal afgesloten, wij geen zin meer.
- Adam Beyer, Red Room. Was zeker één van de betere feestjes van de avond. Lekker alles geven, en stilaan de knietjes beginnen te voelen. Maar niet willen opgeven natuurlijk.
- Dave Clarke, Red Room. Wat is I Love Techno zonder deze man?
- Erol Alkan, Orange Room. Daar hebben we nog net het einde van gezien en dat einde was heerlijk. Voor de eerste maal ook opgemerkt dat het ongezond warm was, maar echt ongezond. Het zweet en dergelijk droop gewoon van de muren en lekte van het plafond. Gezellig was anders.
- Justice, Orange Room. Ook een topper van de avond, maar vroegtijdig vertrokken omdat ik de warmte amper nog kon verdragen. Daar mag de organisatie toch eens wat aan doen.
- Technasia, Yellow Room. Afsluiter van de avond. Niet veel over te zeggen, ik was kapot en heb niet echt meer op de muziek gelet. Misschien spijtig dat ik niet meer langsgeweest ben bij Felix Da Housecat, maar dat is nu zo.
Als u goed kan lezen, dan ziet u dat de blauwe en groene zaal door ons genegeerd werden, waarvoor onze excuses, we kunnen ook niet overal zijn. Kiezen is verliezen.
Het was een zeer geslaagde avond, op naar I Love Techno 2008. Ik ben al eens benieuwd naar de ticketprijzen. Nu het gedoe dit jaar uitverkocht was, beseft de organisatie vermoedelijk dat ze die prijs weer een beetje kunnen opdrijven (in tegenstelling tot dit jaar, de prijs was niet gestegen).
Om half acht waren we thuis en kropen we niet ons bed, maar bleven we 'gezellig' wakker. Om 9.30 moesten we naar een herdenkingsmis voor oma. Ik kan niet meer naar I Love Techno gaan zonder aan oma te denken. Altijd heel fijn als je thuiskomt (2005) en je zo'n slecht nieuws te horen krijgt ...
Zeven uur was duidelijk niet te vroeg, de massa mensen die zich reeds in Gent bevonden was enorm. Het viel op dat I Love Techno nog eens uitverkocht was, dat zou nog danig gaan tegensteken, maar we lopen voor op de feiten. De tram was geweldig, iedereen deed alsof het de laatste was (of was er een oorlog uitgebroken?).
Eens binnen waren dit onze bevindingen: Een VIP-ingang is leuker, je bent niet alleen sneller binnen, de vestiaire is veel goedkoper en je wordt geen elvendertig keer gefouilleerd. Een andere bevinding is ongetwijfeld dat het weer opviel dat er af en toe toch wel eens marginaal volk gesignaleerd wordt, als in constant gisteren. Het publiek was ook heel ongeduldig als het aankwam op aanschuiven om een zaal binnen te geraken, een beetje irritant.
De namen ...
- 2000 and One, Yellow Room. Ideaal om de avond mee te beginnen. Een aanrader volgens Thijs (u allen welbekend van de DJ's at Home contest op TMF) en gelijk had hij. De zaal stond nog niet al te vol, maar ja, ook om acht uur 's avonds kan er al gefeest worden.
- Trentemøller ook in de Yellow Room. Beetje raar, eerst rustig, dan weer ruig, mengeling tussen de twee. Bekend gemixt met onbekend, niet slecht, maar we zijn toch voor het einde vertrokken.
- Len Faki, Red Room. Niet echt veel speciaals over te vertellen, was goed en de zaal begon zich ondertussen goed te vullen, we volgden met plezier en lieten ons eens goed gaan.
- Klaxons, Orange Room. Past niet op I Love Techno, mijn excuses. Breekt de hele sfeer, en zoveel techno komt daar ook niet in voor. Om misverstanden tegen te gaan, ik ben wel degelijk fan, maar gisteren ... tja.
- Simian Mobile Disco, Blue Room. Die heb ik gemist, en ik kan er niet mee lachen, of misschien nog net een klein beetje.
- Boys Noize, Orange Room. Een beetje een tegenvaller, hadden er net dat ietsje meer van verwacht. Misschien was het gewoon omdat de muziek zo stil stond, want stil stond ze.
- Alter Ego, Yellow Room. Het is altijd moeilijk om de headliner te vervangen, maar het zat wel goed. Speelden lekkere muziekjes. Bij Underworld had de zaal vermoedelijk wel voller gestaan.
- Digitalism, Blue Room. Te aandachtsgeil, te veel volk, zaal afgesloten, wij geen zin meer.
- Adam Beyer, Red Room. Was zeker één van de betere feestjes van de avond. Lekker alles geven, en stilaan de knietjes beginnen te voelen. Maar niet willen opgeven natuurlijk.
- Dave Clarke, Red Room. Wat is I Love Techno zonder deze man?
- Erol Alkan, Orange Room. Daar hebben we nog net het einde van gezien en dat einde was heerlijk. Voor de eerste maal ook opgemerkt dat het ongezond warm was, maar echt ongezond. Het zweet en dergelijk droop gewoon van de muren en lekte van het plafond. Gezellig was anders.
- Justice, Orange Room. Ook een topper van de avond, maar vroegtijdig vertrokken omdat ik de warmte amper nog kon verdragen. Daar mag de organisatie toch eens wat aan doen.
- Technasia, Yellow Room. Afsluiter van de avond. Niet veel over te zeggen, ik was kapot en heb niet echt meer op de muziek gelet. Misschien spijtig dat ik niet meer langsgeweest ben bij Felix Da Housecat, maar dat is nu zo.
Als u goed kan lezen, dan ziet u dat de blauwe en groene zaal door ons genegeerd werden, waarvoor onze excuses, we kunnen ook niet overal zijn. Kiezen is verliezen.
Het was een zeer geslaagde avond, op naar I Love Techno 2008. Ik ben al eens benieuwd naar de ticketprijzen. Nu het gedoe dit jaar uitverkocht was, beseft de organisatie vermoedelijk dat ze die prijs weer een beetje kunnen opdrijven (in tegenstelling tot dit jaar, de prijs was niet gestegen).
Om half acht waren we thuis en kropen we niet ons bed, maar bleven we 'gezellig' wakker. Om 9.30 moesten we naar een herdenkingsmis voor oma. Ik kan niet meer naar I Love Techno gaan zonder aan oma te denken. Altijd heel fijn als je thuiskomt (2005) en je zo'n slecht nieuws te horen krijgt ...
1 opmerking:
Johnny. :P
Een reactie posten