Laat me niet los ...

Ik heb altijd tegen iedereen verklaard dat het mij nooit overkwam, maar ja, het overkomt dus werkelijk ook de besten. De voorbije dagen was ik een beetje ziek. De laatste keer dat dat gebeurde kan ik mij al niet meer herinneren. Ik weet wel nog dat ik een jaar of vier geleden serieus ziek was, maar of ik daartussen nog eens de pech had, geen idee.

Niet dat ik echt ziek ben. Het blijft bij "zorgen dat ik geen tekort aan zakdoeken heb" en dat constant vermoeide gevoel, kent u het? Het is allemaal al wel aan het beteren, maar het blijft toch allemaal knap lastig. Moe zijn is niet leuk als het niet nodig is. Nog een geluk dat ik 's nachts tegenwoordig redelijk goed slaap.

Slapen, daar hoort dromen bij. En ik droom de laatste tijd nogal rare dingen. Zo droomde ik laatst dat ik achterna gezeten werd door niemand minder dan George Clooney, hij probeerde te elimineren met pijl en boog. Hoewel het duidelijk was, dat dit een nachtmerrie hoorde te zijn, vond ik het allemaal toch maar een beetje grappig. Deze nacht droomde ik dan dat ik een hele tijd van voor naar achter (en omgekeerd) in een raar huis liep en er was ook iemand die agressief werd als hij op iets metaalachtig beet. En wat denkt u, er zat een vork tussen zijn boterham om hem te kloten. Kan iemand dit verklaren? Ben ik helemaal gek aan het worden?